حشر انسان و عمل او / طباطبایی،سید محمد حسین منابع : ترجمه تفسیر المیزان جلد 13
کلید واژه ها : و یوم نسیر الجبال و تری الأرض بارزة و حشرنهم فلم نغادر منهم أحدا و عرضوا علی ربک صفا لقد جئتمونا کما خلقنکم أول مرة بل زعمتم ألن نجعل لکم موعدا و وضع الکتب فتری المجرمین مشفقین مما فیه و یقولون یویلتنا ما ل هذا الکتب لا یغادر صغیرة و لا کبیرة إلا أحصاها و وجدوا ما عملوا حاضرا و لا یظلم ربک أحدا و إذ قلنا للملئکة اسجدوا لادم فسجدوا إلا إبلیس کان من الجن ففسق عن أمر ربه أ فتتخذونه و ذریته أولیاء من دونی و هم لکم عدو بئس للظلمین بدلا ما أشهدتهم خلق السموت و الأرض و لا خلق أنفسهم و ما کنت متخذ المضلین عضدا و یوم یقول نادوا شرکاءی الذین زعمتم فدعوهم فلم یستجیبوا لهم و جعلنا بینهم موبقا و رءا المجرمون النار فظنوا أنهم مواقعوها و لم یجدوا عنها مصرفا و لقد صرفنا فی هذا القرءان للناس من کل مثل و کان الانسن أکثر شی ء جدلا و ما منع الناس أن یؤمنوا إذ جاءهم الهدی و یستغفروا ربهم إلا أن تأتیهم سنة الأولین أو یأتیهم العذاب قبلا و ما نرسل المرسلین إلا مبشرین و منذرین و یجدل الذین کفروا بالبطل لیدحضوا به الحق و اتخذوا ءایتی و ما أنذروا هزوا و من أظلم ممن ذکر بئایت ربه فأعرض عنها و نسی ما قدمت یداه إنا جعلنا علی قلوبهم أکنة أن یفقهوه و فی ءاذانهم وقرا و إن تدعهم إلی الهدی فلن یهتدوا إذا أبدا و ربک الغفور ذو الرحمة لو یؤاخذهم بما کسبوا لعجل لهم العذاب بل لهم موعد لن یجدوا من دونه موئلا و تلک القری أهلکنهم لما ظلموا و جعلنا لمهلکهم موعدا

ترجمه آیات

روزی که کوهها را به راه اندازیم و زمین را (از زیر آن) نمودار بینی و محشورشان کنیم، و یکی از آنها را وا نگذاریم (47) .به صف، به پروردگارت عرضه شوند (گوید) چنانکه اول بارشان خلق کرده بودیم باز پیش ما آمده اید ولی پنداشتید که هرگز برای شما موعدی ننهاده ایم (48) .و نامه ها پیش آرند و گنه کاران را از مندرجات آن هراسان بینی و گویند: ای وای بر ما این نامه چیست که گناه کوچک و بزرگی نگذاشته مگر آن را به شمار آورده و هر چه کرده اند حاضر یابند که پروردگارت به هیچ کس ستم نمی کند (49) .و چون به فرشتگان گفتیم: آدم را سجده کنید همه سجده کردند مگر ابلیس که از جنیان بود و از فرمان پروردگارش بیرون شد، چرا او و فرندانش را که دشمن شمایند سوای من اولیای خود می گیرند؟ برای ستمگران چه عوض بدی است (50) .آفرینش آسمانها و زمین را با حضور آنها نکردم و نه آفرینش خودشان را، که من گمراه کنندگان را به کمک نمی گیرم (51) .به خاطر بیاورید روزی را که خدا می گوید شریکهایی را که برای من می پنداشتید صدا بزنید (تا به کمک شما بشتابند) ولی هر چه آنها را می خوانند جوابشان نمی دهند و ما در میان این دو گروه کانون هلاکتی قرار داده ایم (52) .و گنهکاران جهنم را ببینند و یقین کنند که در آن افتادنی هستند و گریزگاهی نیابند (53) .در این قرآن همه قسم مثل برای مردم بیان کرده ایم و انسان از همه چیز بیشتر مجادله می کنند (54) .مانع این مردم هنگامی که هدایت بر ایشان آمد از اینکه مؤمن شوند و از پروردگارشان آمرزش بخواهند جز این نبود که (انتظار داشتند) طریقه گذشتگان تکرار شود یا عذاب از پیش به آنها در آید (55) .ما پیغمبران را جز نوید بخش و بیم رسان نمی فرستیم کسانی که کافرند به باطل مجادله کنند که حق را بدان باطل سازند و آیه های مرا و آن بیم که به آنها داده اند را مسخره گرفته اند (56) .کیست ستمگرتر از آنکه به آیه های پروردگارش اندرزش داده اند و از آن روی بگردانیده و اعمالی را که به دستش از پیش کرده از یاد برده و ما بر دلهایشان پوشش ها نهاده ایم که آیه های ما را نمی فهمند و گوشهایشان را گران کردیم، بنا بر این اگر به سوی هدایتشان بخوانیم هرگز و هیچ وقت هدایت نیابند (57) .پروردگارت آمرزگار رحیم است، اگر آنان را به اعمالی که کرده اند مؤاخذه می کرد در عذابشان تعجیل می کرد (چنین نیست) بلکه موعدی دارند که هرگز در قبال آن گریزگاهی نیابند (58) .این دهکده ها هنگامی که ستم کردند هلاکشان کردیم و برای هلاک کردنشان موعدی نهادیم (59) .